MERT GECEYİ ANNEANNESİYLE GEÇİRİYOR

"Mert'in annesi ile babası hafta sonu bir iş gezisine çıkacaklardı. Mert'e anneannesi göz kulak olacaktı..." Evet, aynen Atakan için yazılmış bu cümleleri Mert'e söyledim. (İşin aslı, bir organizasyona katılmak üzere Antakya'ya gidiyorduk) O da beni hiç ağlamadan kapıdan uğurladı. Tabii hafta sonu anneannesiyle yapacaklarını defalarca kendisine anlattık, çok eğlenceli bir tablo çizdik: "Bak Mert anneanneyle İstinye Park'a gideceksin, oyun salonunda oynayacaksın, kakaolu kek yapacaksın, nineye götüreceksin". Tüm sınırlar çizilip onun için herşey planlı, güvenilir hale gelince hiçbir problem yaşanmadı. Üstelik Mert'i bıraktığımda hastaydı.

Gece konusunda endişeliydim "ya beni arasa", "ya sabah beni sorarsa" diyordum ki sabah annemi aradığımda herşeyin yolunda olduğunu Mert'in keyifle fasulye ayıkladığını duyunca çok sevindim. Tabii ben biraz Mert olmayınca sudan çıkmış balığa döndüm. Uzun uzun banyo yapmalar, sonra oturup kitap okumalar, rahat rahat yemek yemeler, bir de üstüne kahve içmeler... Çok tuhaf geldi. Bizden de geriye şu kareler kaldı:

Geri döndüğümüzde bizi çok özlemişti. Sevinçten ne yapacağını şaşırdı. Havalara zıpladı. Hemen bana "Atakan Televizyon seyretmek istiyor" kitabını okuttu. kitap bitince babasına koştu, ona da "Atakan sebze ve meyvelerle arkadaş oluyor"u okuttu. Benden çok babasına ilgi gösterdi. Önce çekirdek, sonra erik yediler. 

Herşey yolundaydı ama sabah beni işe göndermek istemedi. Yine gece gelmem sandı herhalde. Bir şekilde çıktım. Annem de hiç yorulmadığını söylüyor. Mert çok uyumluymuş. Demek ki bundan sonra arada kaçamak yapabiliriz...