Aslında ilk iki çocuklu tatilimiz geçen yaz olmuştu. Ama o zaman yanımızda halalar, kuzenler derken çocuklarla ilgilenen pek çok kişi vardı. Üstelik Özgür henüz 5-6 aylıktı, yani birşey tutturmuyordu, gözü açılmamıştı. Ama bu defa öyle olmadı. Bakıcımızla birlikte ailece tatile çıktık...
"Bakıcı olunca kolay, ne var ki" diyenleri duyar gibiyim. Biraz öyle ama çocukların tatilde anneyi bulmuşken ondan başkasını kabul etmemeleri gerçeği de ortada. Aynen böyle oldu. Mert zaten anneyi hem oyun arkadaşı hem anne olarak görüyor, Özgür de aynı şekilde bana yapıştı. Bir de Özgür'ün pütürlü yememe, hatta aşina olmadığı tattaki şeyleri yememe sorunu da olunca biraz zorlandık.
En çok zorlandığımız kısım havaalanı kısmı oldu. Havalanlarındaki sürekli aramalar özellikle çocuklu aileler için eziyet. Her seferinde bebeği arabadan çıkart, arabayı aramaya koy, sonra bebeği geri oturtmaya çalış (ki asla kalkan bebek bir daha oturmuyor)... Bu arada diğer çocuğu yanında tutmaya çalış, kaçmasın, kayan bantlarla oynamasın... Bir yandan da valizlere göz kulak olmaya çalış. Neyse ki uçakta ikisi de uslu durdular da bir orada ecel terleri dökmedik.
Çocuklu ailelerin ilk tercihi herşey dahil bir otele gittik: Kıbrıs, Kaya Artemis. Haziran'da çocuklar için hava ve deniz sıcaklığının en ideal olduğu yer olarak Kıbrıs'ı seçtik. Gerçekten de hava mükemmeldi. Deniz sabahları serince, öğleden sonra da ideal sıcaklıktaydı. Ama Özgür'e bu bile soğuk geldi. Feryat figan denize girmeyi reddetti. Ama kumda çok güzel oynadılar. Özgür de ayaklarını sokup sokup çıkarttı. Kovayla üzerine su döktü. Mert'in ise en çok hoşuna giden aquapark kısmı oldu. Yine de hiçbir şeyi uzun süre tutturmayan oğlum burada da yarım saat 45 dakikadan fazla zaman geçirmedi.
Kaya Artemis'in kumsalı gerçekten harkaydı. Pürüzsüz, tertemiz bir kumu var. Çocuklar adına otelden çok çok memnun kaldık. En keyiflisi de gece çocukları uyutup anne-baba başbaşa birkaç saat kaçmak oldu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder