Sen de benim gibi uyku konusunda sıkıntı çeken annelerden birisin. Uyku sorunu ile ilgili nasıl bir süreç yaşadın?
Uyku sorunu mu, evet… Hem de doğduğumuzdan beri..Hani diyorlar ya yeni doğan bebek yaklaşık 18 saat uyur diye, ben hiç öyle bir şey bilmiyorum. Ancak ve ancak memede iken uyuyordu Doruk. Hatta çoğu zaman memede sabitliyordum onu kendimi de yastıklarla destekliyordum ki ben de birazcık uyuyabileyim. Sonra bir ara sanırım 4 aylık falandı geceleri sadece 2 kere hatta çoğu zaman 1 kere kalkıyordu ama birden onu bırakıp geceleri 4-5 kere kalkmaya başladı. Başlayış o başlayış bir daha da düzelmedi zaten.
Ben Doruk 8 aylık olduğunda işe geri döndüm. O dönemlerde de odasını ayırmayı planlıyordum ama geceleri bu kadar çok kalkıp onun odasına gidip sonra da sabah kalkıp işe gidemeyeceğim için vazgeçtim. Gerçi o zamanlarda bizim odada olmasına rağmen kendi yatağında daha uzun süre yatıyordu. Büyüdükçe ve yatağından çıkabildiğini daha doğrusu tırmanabildiğini keşfettikçe geceleri bizim yatağa geçmeye başladı. Küçükken idare edebiliyorduk ortamızda ama büyüdükçe o da sorun olmaya başladı. Daha doğrusu Doruk ortada olmaktan sıkılmaya başladı. Geceleri senaryo şu şekilde olmaya başladı; saat 2-3 gibi ortaya geliniyor, çeşitli tepişme hareketleri ile baba yataktan atılıyor, baba elinde yastığıyla salona kaçıyor ve Doruk mutlu bir şekilde annesi ile kocaman yatakta sabaha kadar baş başa kalıyor. Tabi bu duruma çok kısa bir süre katlanabildik. Bu yüzden yaklaşık 3 aydır hatta belki de 4 aydır artık sadece ikimiz yatıyoruz bizim odada. Babamız da gecenin bir yarısı salona gitmektense artık akşamları direk salonda yatmaya başlıyor. Ben ise saat 10 buçuk gibi Doruk’u uyutup sonra yanına yatıyorum. Böyle olunca daha az eziyetli oluyor geceler benim için. Çünkü uyansa bile beni yanında gördüğü için mi yoksa yatak daha büyük diye rahat ettiği için mi bilemiyorum beni daha az uyandırıyor. Ben de böylece birazcık daha uzun süreli uykuya sahip olabiliyorum. Ama sakın yanlış anlaşılmasın ben uyuyabiliyorum derken geceleri hala 2-3 kere minimum kalkıyoruz. Sadece yanımda olunca uyanma sürelerimiz kısalıyor. Tabi bu durum hastalık zamanlarında saat başı kalkışlara yerini bırakıyor maalesef.
Bir ara geceleri çok süt istiyordu acaba ondan mı uyanıyor diye düşünmüştüm. Gece boyunca 5 biberon süt içtiğini biliyorum Doruk’un. Zaten bebekken de çok fazla emdiği için memeyi kendi isteği ile bırakmış olmasına rağmen süt istemeye devam ediyordu. Doktorumuzun da öneri ile birkaç gece uykusuz kalarak bu süt isteğini tek biberona düşürdük. Ama değişen bir şey olmadı malesef. Sadece mızıldanmak için kalkıyor benim oğlum artık kabullendim. Ben de böyleymişim küçükken o yüzden sanırım bana çekmiş.
Biliyorum beraber uyumak bazı doktorlara göre hatalı bir uygulama ama o doktorlar benim kadar uykusuz kalsalar sanırım hak verirlerdi diye düşünüyorum çünkü kimse başına gelmediği sürece anlamıyor annelerin ne yaşadığını. O yüzden durumu kabullendim ve en uzun nasıl uyuyabiliyorsak ve Doruk nasıl istiyorsa öyle yaparak hayatımıza devam ediyoruz.
Mert son zamanlarda bana çok yapışık, adeta bensiz birşey yapmıyor. Ayrıca da pek hareketli, zaptedemiyoruz. Sen de böyle şeyler yaşıyor musun?
Mert bana yapışık demişsin. Biz de öyle bir sorun yok. Belki de Doruk'a 8 aylık olduğundan beri babaannesi baktığı için ve ben çok yoğun çalıştığım için olabilir. Dediğim gibi Doruk 8 aylık olduğunda işe geri döndüm ben ama benim işim çok yoğun olduğundan ve ben genel olarak mesaiye kaldığımdan babaannesine çok alışık belki de ondan. Bir de benim fikrim şu evdeki "kötü polis" benim. Yapmaması gereken şeylerde bir tek ben hayır diyen taraf olduğumdan sanırım böyle. Bir ara babaannesini benden daha çok sevdiğini bile düşünüyordum. Ama şu ara aramız daha iyi. Beni özlüyor. İşten gelince bana daha çok ilgi gösteriyor. Sürekli onunla oynayayım istiyor. Bunu da işimi değiştirmiş ve daha normal saatlerde işten eve gelmeme bağlıyorum aslında. Çünkü daha önceki işimde eve onun uyma saatine yakın hatta uyuduktan sonra geliyordum. Çoğu zaman görmüyordu akşamları beni. Belki de ondan benden intikam alıyordu bana ilgi göstermeyerek, ama şu an öyle değil artık. Allahtan öyle değil yoksa bunalıma girmeme az kalmıştı “bu çocuk beni sevmiyor” diye.
Bunlar dışında Doruk inanılmaz hareketli ve muzur bir çocuk. Bu konuda bana benziyor malesef çünkü bende böyleydim küçükken. Sürekli bir şeylerin tepesinde atlasın zıplasın tek derdi o. Hep bir hareket olacak mutlaka yaptıklarında. Gün içinde de en az 2 kere dışarı çıkıyorlar ya babaannesi ile ya da dedesi ile. Yoksa çok sıkılıyor. Kreşi de düşündük ama doktorumuz baharda başlatabileceğimizi şimdi çok erken olacağını söyledi. Baharda yarım gün başlatmayı planlıyorum kreşe. Bakalım belki o zaman kreşte çok yorulacağı için geceleri daha iyi uyuruz belki, kim bilir? Yaşayınca göreceğiz…
Burçin'e paylaşımı için çok teşekkür ediyorum. Kendisine oğlu ile birlikte kesintisiz 8 saatlik bir uyku diliyorum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder