Doktorumuzla Mert'i sütten kesmeyi hedeflediğimiz 18. aya günler kala sürekli aklımı kurcalayan mesele işte bu. Bir yanda uykusuz gecelerimiz devam ederken çektiğim eziyet bir yanda da Mert'in (ve tabii ki benim de) bu büyülü ilişkiden aldığımız keyif...
Son günlerde konu ile ilgili iyice okudum. Bebeği sütten kesmek onu ciddi şekilde etkileyen bir süreç deniyor. 2 yaşına kadar emzirilmesi tavsiye ediliyor. Ben de Mert'in memeyi ne kadar sevdiğini, anne sütünün onu nasıl koruduğunu ve "anne, mamma, hamm" repliğinin güzelliğini düşünerek "tamam, 2 yaşına kadar devam" diyorum. Ama aynı gece Mert 7-8 defa uyanıyor ve bu kararımdan vazgeçiyorum. Üstelik onun nasıl ağlayacağını tahmin ediyorum. Şimdi bile en ufak şeyde ağlamasına dayanamayan ben, nasıl olacak da geceler boyu onu ağlatabileceğim. Babası, anneannesi onu teskin edebilecek mi?
Bu işte en önemlisi kararlı olmak deniyor. Bu kararlılığa ulaşabildim mi?
Çevreden pek çok yöntem öneriliyor: biber sür, vicks sür, kahve sür, siyaha boya... Doktorumuz da bant sarıp "uff oldu de" diyor. Ama bir yandan da bu tür yöntemlerin bebeği olumsuz etkilediği, annesi tarafından istenmediğini düşünmesine sebep olduğu ifade ediliyor. Böyle düşünmesini hiç istemem. Ama yavaş yavaş kes yönteminin bize uymayacağı da kesin. Ciddi şekilde kafam karışık. Neyse 6'sında doktor ziyaretimiz var. Ama ardından tatile gidiyoruz. Bu süreçte belki kararım netleşir. Gerçekten gece 2-3 kez kalkıyor olsa, bu işe tereddütsüz devam edeceğim.
Bakalım önümüzdeki günler bize ne gösterecek?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder