Yayla çorbası, nam-ı diğer nane çorbası, evimizin tek yemeği olmaya aday. Mert daha yataktan kalkar kalkmaz "kahvaltıda ne istersin" sorusuna "nane koppaa, yayla koppa" yanıtını veriyor. Öğlen aynı, akşam aynı... Neden mi? Çünkü çorbayı yaptıktan sonra tavada tereyağ-nane pişirme sürecine bayılıyor. Diyelim evde bir gün önceden kalan çorba var, yine de onun üzerine nane-yağ eklemek zorunda kalıyoruz.
Nane ve kekik en favori oyuncakları zaten. Tencere, tava ne varsa çıkıyor, içine patates kafanın aksesuarları, market sepetindeki ufak kutular, araba vs. ufak ne varsa konuyor. Üzerine nane-kekik ve bulursa su... Halılar, oyuncaklar nane kekik içinde. Evde en çok tüketilen madde nane oldu.
Dün dışarıda ağlayan bir bebek duydu. "Mert niye ağlıyor bu bebek, ne istiyor annesinden" diye sordum, yanıt tabii ki "mama, nane koppaa" oldu.
Bir çocuk tabii ki hergün nane çorbası yiyemeyeceği için artık tereyağını kullanarak yapabileceğimiz pilava yönlendiriyorum kendisini. Tam olarak memnun olmuyor ama yine de idare ediyoruz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder