Uzun süredir saçlarımız alıp başını gitmişti. 6. ayda annemle birlikte ense kısmındaki saçları kesmiştik. Ama gerçekten de felaket bir kesim olmuştu. Sonrasında hiç dokunmadık. Zavallı oğlumuzun saçları artık gözüne giriyor, dağınık bir şekilde dolaşıyordu. Babasının "ben berberden iyi keserim, ben keseyim" ısrarlarına da şiddetle karşı çıktığımdan bu iş sürüncemede kalmaya devam etti. Ta ki geçtiğimiz Cumartesi'ye kadar. Öğleden sonra annemle tontişi Maslak e-bebek'teki bebek ve çocuk kuaförüne götürdük.
Gittiğimizde başka bir ufaklığın saçları kesiliyordu. Belki alışır diye önce onu seyrettik. O, annesinin kucağında traş oluyordu. Koltukta oturmak istememiş. Bize sıra geldiğinde önce araba şeklindeki koltuğu denedik. İlk başta sevdi, e arabalardan hoşlanıyor ne de olsa. Ama sonra ense kısmını alan alet çalışmaya başladığı anda bizimki yaygarayı bastı. Biz de anne kucağında traş modelini uygulamak zorunda kaldık. O aleti çalıştırmadık bir daha, makasla devam ettik ama yine de salya sümük ağlayıp bütün mağazayı birbirine katmamıza engel olmadı bu durum. Böyle zorlu bir sürecin ardından traşımız tamamlandı. Mert de çoook yakışıklı oldu doğrusu...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder